martes, 15 de diciembre de 2009

Latinada

En 1966, estudiaba yo en el Seminario Colegio Sant Josep de Tortosa. Todos los cursos anteriores al nuestro, al llegar a 5º de bachillerato (Dios sabe a que equivaldría hoy) tenían que hablar en latin a todas horas del día, en los recreos, jugando al futbol, en clase... Fue precisamente cuando nosotros llegamos a 5º cuando esa práctica se detuvo pero a mí aún me pilló un par de meses. Para celebrar esa ley seca, escribí y representamos en público este pequeño sainete insustancial en un latin macarrónico (o no tanto) que la prodigiosa memoria de mi hermana Maria ha rescatado del olvido. En homenaje a mis profesores de latín y a mi hermana María (prestigiosa directora teatral), publico aquí esta Latinada


LATINADA

Ptolomeus: Volemus facere disertationem latinam de humore romano in lengua clásica latina.

Sempronius: Etiam volemus docere mundum parlare latinum sine faltas.

Ptolomeus: Amicus Sempronius, quantus tempus sine videre te.

Sempronius: Verum est, amicus Ptolomeus, sed escripsi te in papirum et no cepit contestationem.

Ptolomeus: Volo ut dones mihi perdones.

Sempronius: Bene. Dicas mihi aliquod successum urbis tuae.

Ptolomeus: Morta est mater fratris mei.

Sempronius: ¿Morta est mater tua ?

Ptolomeus: Non, sed fratris mei.

Sempronius: Non dicas mihi.

Ptolomeus: Dico.

Sempronius: ¿Mihi ?

Ptolomeus: Tihi.

Sempronius: Non credo.

Ptolomeus: Debes credere, quia crediturus est.

Sempronius: Crediturus est tihi, sed mihi… non.

Ptolomeus: Credas ut volas, sed morta est.

Sempronius: Sentior vere.

Ptolomeus: Gratias do tihi.

Sempronius: De nihilo est. Sed a partem hoc ¿quod tihi contas?

Ptolomeus: In mea civitatem revolutionem est.

Sempronius: Non dicas mihi

Ptolomeus: Dico.

Sempronius: ¿Mihi ?

Ptolomeus: Tihi.

Sempronius: ¿Et huelgas sunt?

Ptolomeus: Multas.

Sempronius: ¿Et duratura sunt?

Ptolomeus: Duraturisimae.

Sempronius: In mea civitate habent pacem exceptum domi meae.

Ptolomeus: ¿Quod accidit tuae domi?

Sempronius: Pueri traviesi sunt.

Ptolomeus: ¿Et armati sunt?

Sempronius: Habent pedras arboresque.

Ptolomeus: Ego habeo solutionem.

Sempronius: ¿Quod?

Ptolomeus: Non dones eis quesum caserium et claudicabunt.

Sempronius: Eis non agradat quesus.

Ptolomeus: ¿Quod agradat eis?

Sempronius: Pedras atque arbores.

Ptolomeus: ¿Non agradat eis nihil plus?

Sempronius: Carameli anisei.

Ptolomeus: Dona eis totum exceptum caramelos aniseos.

Sempronius: Probaturus est. Congratulator mihi quia te vidi.

Ptolomeus: Adeus amicus Sempronius.

Sempronius: Ad vistam, Ptolomeus.

No hay comentarios:

Publicar un comentario